„Niebo jest ogromne” Feurata Alaniego: zniknięte życie Adela

Rodzinna tajemnica nigdy nie umiera. Przenika przez czas i rezonuje ponad granicami i pokoleniami. To główny temat wciągającej drugiej powieści francusko-irackiego pisarza i dziennikarza Feurata Alaniego. Jego bohater, młody Taymour, mieszka we Francji z rodziną wygnaną z Iraku. Gdy ma 10 lat, jego matka nagle wyjawia mu istnienie wuja, o którym nie wiedział. Odkrycie, które szybko przeradza się w obsesję chłopca. Próżne i bezcelowe, ponieważ ten wujek jest osobą zaginioną, zniknął przed jego narodzinami. Ale co zastanawia Taymoura, to to, że jego babcia, jego matka, jego ciotki nigdy nie wypowiadają imienia Adel, tego zaginionego syna, brata, męża, jakby niosło ono tak ciężki ciężar, że stało się niewypowiedziane. Jakby było w nim coś więcej do zgłębienia niż historia, którą mu opowiedziano o tym lotniku znikającym na niebie. Taymour rozpoczyna więc poszukiwania, kontaktując się nawet z rosyjską wersją programu Lost in Sight , co doprowadzi go dalej, niż mógłby sobie wyobrazić.

Każda rodzina ma swoje tabu, których nikt nie odważy się poruszyć. Kiedy jesteś małym francuskim chłopcem wracającym do kraju rodziców, sytuacja przybiera jeszcze bardziej wybuchowy obrót. Każda osoba, którą przesłuchuje, wzbudza w nim jedynie wrogość. W co się angażuje? Po co obsesyjnie wskrzeszać wspomnienie wujka, którego nawet nie znał? I dlaczego odnajduje się w rysach tego wujka, z którym nic go nie łączy? Wszystkie te matczyne postacie…